Naslovna » Lekarski saveti » Aritmija

 

Aritmija predstavlja nepravilan srčani rad. Više faktora može dovesti do nepravilnog srčanog rada. To su pridružene druge bolesti kao što su povišen krvni pritisak, šećerna bolest, pojačana funkcija štitaste žlezde, oboljenja srčanog mišića ili zalistaka, upalne bolesti srca-miokarditisi, ožiljak nakon preležanog infarkta, kao i genetske anomalije srca - urođene srčane mane. Na srčane aritmije utiče i način života, stres, gojaznost, uključujući zloupotrebu kofeina, alkohola ili narkotika, nekih lekova... Ipak, kod velikog broja aritmija uzrok ostaje nepoznat.

Većina ljudi doživi povremeno i kratkotrajno bezopasnu aritmiju, koja izaziva subjektivnu kratkotrajnu nelagodnost, neprijatnost i zabrinutost.

Najčešći simptomi aritmije su osećaj treperenja u grudima, preskakanje u grudima, osećaj kratkog daha, nedostataka vazduha ili gušenje, bol u grudima različitog karaktera. Mogu da se jave i umor i vrtoglavica, nesvestica. Ponekad poremećaji svesti budu i prvi znak i signal za pravovremeno lečenje i postavljanje prave dijagnoze.

Srčana aritmija predstavlja odstupanje od normalnog srčanog ritma. Srce tada radi suviše sporo (ispod 50 otkucaja u minuti, što se zove bradikardija), previše brzo (više od 100 otkucaja u minuti, što se zove tahikardija) ili nepravilno (ekstrasistolija, tahiaritmija ili bradiaritmija).

Veoma je važno da se na vreme postavi dijagnoza. Prvo je potrebno otići na pregled kod kardiologa, koji će uraditi EKG nalaz i ultrazvuk srca, na osnovu čega se i postavlja sumnja da se radi o aritmiji. Neophodno je uraditi standardne laboratorijske analize i tražiti uzrok poremećaja srčanog ritma, koji mogu biti različiti.

Potrebno je proceniti na osnovu HOLTER monitoringa, koji se nosi 24 sata, kao i EKG nalaza o kom tipu aritmije se radi i na osnovu tog nalaza određuje se terapija ili se pacijent upućuje na dalju dijagnostiku kao što je test opterećenja (ergometrija) ili skenerska (MSCT) koronarografija ili invazivna dijagnostika - koronarna angiografija (koronarografija).

Kad se postavi dijagnoza i odredi se na osnovu ispitivanja o kom tipu aritmije se radi, tada se i propisuje terapija. Postoje različiti lekovi, antiaritmici, koje propisuje lekar, kardiolog, pa je potrebno dalje praćenje bolesnika, koji treba da odlazi na redovne kontrole kod kardiologa.
Nekada je potrebno uraditi dodatne procedure kao što je elektrofiziološko ispitivanje, plasiranje pejsmejkera, električnog vodiča srčanog ritma, ili ugradnja defibrilatora. Svakako su to složene procedure koje se izvode u bolničkim uslovima i sve u cilju produženja života i obezbeđivanja boljeg kvaliteta života.

Ukoliko se aritmije ne leče mogu da nastanu komlikacije kao što su tromboza leve pretkomore i šlog, srčana slabost i zastoj srca, naprasna srčana smrt.

Mere prevencije su usmerene na promenu loših životnih navika, kao što su prestanak pušenja, kontrola šećera i masnoća u krvi, redukcija telesne težine i umerena fizička aktivnost, kontrola krvnog pritiska. To su faktori rizika na koje pacijent može da utiče, za razliku od genetike, pola i starosti koje ne može da promeni. Važno je redovno koristiti propisanu terapiju i ići na kontrole kod izabranog kardiologa.